„Power-i” = ISKROBEZPIECZEŃSTWO 2.0?

Od momentu jego powstania na początku XX wieku typ ochrony „iskrobezpieczeństwo” szybko zyskiwał na popularności. Obecnie jest standardem w wielu systemach automatyki procesowej, a wynika to przede wszystkim z możliwości wykonywania prac pod napięciem (tzw. hot work) i włączania/ wyłączania bez przerw w zasilaniu (tzw. hot swap). Jednak praktycznie od początku istnienia iskrobezpieczeństwa istnieje też potrzeba posiadania dostępu do większej ilości energii, niż może ono dostarczyć. Ten typ ochrony opiera się na koncepcji ograniczania energii, co oznacza, że energia lub moc, prąd i napięcie są ograniczane do wartości, które nie spowodują zapłonu atmosfery wybuchowej – również w stanie awaryjnym. Trzeba jednak pamiętać, że w takich warunkach wartość mocy zwykle nie przekracza 2–3 W. W przypadku większości zastosowań w automatyce procesowej jest to wartość wystarczająca, ale niektórzy użytkownicy i producenci chcieliby mieć do dyspozycji większą moc.