Problematyka remontowania urządzeń w wykonaniu przeciwwybuchowym, często poruszana przy okazji omawiania zasad poprawnej eksploatacji, zawsze wzbudza żywą dyskusję. Aktualne obowiązujące rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 8 lipca 2010 r. – Dz.U. Nr 138, poz. 931 – nakłada na pracodawcę obowiązek dbałości o urządzenia, aby były one używane i konserwowane w sposób zapewniający bezpieczne i właściwe ich funkcjonowanie. Powyższe rozporządzenie wdraża dyrektywę 1999/92/WE.

Obszerne opracowanie p. Romana Stadnickiego poświęconego naprawom/remontom urządzeń w wykonaniu przeciwwybuchowym składa się z czterech części: Część I. Certyfikacja zakładu naprawczego Część I. Certyfikacja zakładu naprawczego Część II. Remont mechaniczny urządzeń przeciwwybuchowych Część III. Remont elektryczny urządzeń przeciwwybuchowych Część IV. Badania poremontowe

Remont elektryczny silnika najczęściej dotyczy regeneracji izolacji uzwojenia lub wymiany uzwojenia z zachowaniem jego oryginalnych parametrów elektrycznych oraz oryginalnego układu izolacyjnego.

W trakcie naprawy/remontu urządzenia budowy przeciwwybuchowej konieczne jest wykonywanie prób i badań międzyoperacyjnych, a po jego zakończeniu prób i badań poremontowych. W tej części artykułu omówione zostaną pokrótce te ostatnie.