Szerokie wykorzystanie surowców ze źródeł odnawialnych stanowi poważny problem, nie tylko inwestycyjny, dla krajowych producentów energii. Wprowadzenie biomasy do układów projektowanych przy założeniu wykorzystania surowców o zupełnie odmiennych właściwościach fizykochemicznych i w związku z tym posiadających różne wymagania co do bezpiecznych parametrów granicznych procesu, powoduje konieczność podjęcia i udokumentowania działań związanych ze szczegółową analizą i oceną ryzyka związanego z eksploatacją układu technologicznego.

Nowe przepisy ochrony środowiska dotyczące konieczności ograniczenia emisji NO x do atmosfery wymagają od zakładów produkujących energię przeprowadzenia modernizacji instalacji spalania w kotłach. Aby to zrealizować, należy wykonać analizę zagrożeń, a następnie projekt i wdrożenie. Firma ASE wykonała analizę HAZOP dla modernizowanej instalacji w elektrowni w obecności użytkownika, projektanta oraz dostawcy technologii z Niemiec.

Zgodnie z Prawem Ochrony Środowiska instalacje produkcyjne stosujące niebezpieczne substancje chemiczne zobowiązane są przedstawić odpowiednie dokumenty (Raport o Bezpieczeństwie i Plan Operacyjno Ratowniczy), w których demonstrowane jest zapewnienie bezpieczeństwa procesów przemysłowych. Zwykle do tego celu wykorzystywane są różne metody analizy zagrożeń, które służą do identyfikacji i oceny potencjalnych źródeł zagrożeń dla ludzi, środowiska i majątku. Efektywna identyfikacja źródeł zagrożeń wymaga zarówno wiedzy i doświadczenia, jak również zastosowania odpowiednich technik analizy zagrożeń, które posiadają określone zalety i wady.

Zarząd elektrowni zadecydował o zmianie rodzaju paliwa stosowanego w procesie technologicznym w kotle parowym. Modernizacja kotła zobligowała elektrownię do przeprowadzenia analizy HAZOP i oceny wyników modernizacji.

Każda awaria przemysłowa niesie ze sobą możliwość wystąpienia poważnych konsekwencji z punktu widzenia strat ludzkich, środowiskowych czy też finansowych. Historia wielkich katastrof przemysłowych uczy pokory i jednocześnie wskazuje na konieczność prowadzenia ciągłego procesu doskonalenia rozwiązań i praktyk stosowania różnego rodzaju środków redukcji ryzyka. W ten trend dość dobrze wpisują się dyrektywy SEVESO, wprowadzane w życie przez Parlament Europejski już od 1982 roku. W bieżącym 2015 roku czeka nas wejście w życie dyrektywy 2012/18/UE (SEVESO III), która kontynuuje ścieżkę zarządzania bezpieczeństwem przemysłowym w oparciu o zarządzanie ryzykiem. Jest to próba odpowiedzi na rzeczywiste wyzwania, które związane są z utrzymującą się w czasie na stałym poziomie liczbą poważnych awarii przemysłowych na terenie Unii Europejskiej. W Preambule do tego dokumentu wyczytać można bardzo ważne stwierdzenie dotyczące konieczności podwyższenia poziomu ochrony zakładów przemysłowych, ze szczególnym naciskiem na zapobieganie poważnym awariom z wykorzystaniem najlepszych dostępnych praktyk.