Bezpieczeństwo urządzenia lub systemu oceniać można na podstawie wartości prawdopodobieństwa Pz. Wymagania bezpieczeństwa wyrażone dla odpowiednich kategorii urządzeń w dyrektywie ATEX 100A w sposób jakościowy nie mają bezpośrednio przyporządkowanej wartości miary bezpieczeństwa. Wymaganego dopełnienia można dopatrywać się w stopniowaniu poziomu nienaruszalności bezpieczeństwa SIL.

W artykule pt. „Zarządzanie bezpieczeństwem w aspekcie przeciwdziałania poważnym awariom. Część 2. Problemy badawcze”, opublikowanym w „Magazynie Ex” nr 1/2008 [1] oraz w publikacjach [2, 3] przedstawiono informacje o podjęciu realizacji siedmiu projektów badawczo- rozwojowych dotyczących doskonalenia narzędzi i systemów bezpieczeństwa w odniesieniu do zagrożeń wystąpienia poważnej awarii oraz atmosfery wybuchowej, w koordynowanym przez CIOP-PIB programie wieloletnim pn. „Poprawa bezpieczeństwa i warunków pracy”, ustanowionym na mocy uchwały Rady Ministrów z dnia 3 lipca 2007 r., realizowanym w latach 2008–2010. Poniżej przedstawiono najważniejsze wyniki, osiągnięte w rezultacie realizacji prac wykonanych w latach 2008–2010.

Wibracje na instalacji pomp to zjawisko powszechne w różnych procesach technologicznych. Pomiary ciśnienia na tłoczeniu pomp od dawna nastręczały użytkownikom problemów związanych z krótką żywotnością tradycyjnych manometrów. Ulegały one bowiem szybkiemu uszkodzeniu wskutek wibracji instalacji, jak też pulsacji ciśnienia w procesie. Usterkowość ta przekładała się na ilość czasu poświęcaną na obsługę, częstą konieczność wymiany na nowe urządzenia, zapewnienie zapasów magazynowych itd. W konsekwencji prowadziło to do bardzo wysokiego kosztu obsługi punktu pomiarowego i niepotrzebnego zaangażowania służb utrzymania ruchu.

Prace nad rozwojem eStrażaka – przy zachowaniu dotychczasowej funkcjonalności – podążyły w kierunku systemu zarządzania bezpieczeństwem obiektów przemysłowych i technicznych integrującego bezpieczeństwo we wszystkich jego aspektach w jeden spójny system. W chwili obecnej jest to nadrzędny system monitorujący pracę wszystkich podsystemów związanych z bezpieczeństwem, stanowiący kolejną, niezależną warstwę zabezpieczeń. Znaczące rozszerzenie funkcjonalności systemu wraz ze stworzeniem platformy do zarządzania bezpieczeństwem spowodowało, że nazwa eStrażak przestała trafnie identyfikować wyrób.

Systemy realizujące funkcje bezpieczeństwa, jakimi są np. systemy detekcji gazów, stają się systemami coraz bardziej złożonymi. W praktyce oznacza to utrudnienia związane z określeniem wszystkich rodzajów odchyleń oraz możliwych zachowań urządzeń wchodzących w skład systemu. Nawet pomimo regularnych testów przeprowadzanych podczas eksploatacji, umożliwiających wykrycie niektórych uszkodzeń niebezpiecznych, trudno jest zagwarantować należyte wykonanie funkcji.

Każda awaria przemysłowa niesie ze sobą możliwość wystąpienia poważnych konsekwencji z punktu widzenia strat ludzkich, środowiskowych czy też finansowych. Historia wielkich katastrof przemysłowych uczy pokory i jednocześnie wskazuje na konieczność prowadzenia ciągłego procesu doskonalenia rozwiązań i praktyk stosowania różnego rodzaju środków redukcji ryzyka. W ten trend dość dobrze wpisują się dyrektywy SEVESO, wprowadzane w życie przez Parlament Europejski już od 1982 roku. W bieżącym 2015 roku czeka nas wejście w życie dyrektywy 2012/18/UE (SEVESO III), która kontynuuje ścieżkę zarządzania bezpieczeństwem przemysłowym w oparciu o zarządzanie ryzykiem. Jest to próba odpowiedzi na rzeczywiste wyzwania, które związane są z utrzymującą się w czasie na stałym poziomie liczbą poważnych awarii przemysłowych na terenie Unii Europejskiej. W Preambule do tego dokumentu wyczytać można bardzo ważne stwierdzenie dotyczące konieczności podwyższenia poziomu ochrony zakładów przemysłowych, ze szczególnym naciskiem na zapobieganie poważnym awariom z wykorzystaniem najlepszych dostępnych praktyk.