Wybuchy pyłów w przemyśle w istotnej mierze wiążą się z branżą spożywczą. Pierwsze wybuchy zdarzały się właśnie u producentów żywności: w obiektach młynowych, w magazynach sypkich surowców, a nawet w piekarni. Rozpatrywanie problematyki wybuchów pyłowych, mechanizmów ich powstawania i skutków oraz prób przeciwdziałania lub choćby niwelowania tychże skutków, przysparza wielu trudności. Wiedza w tej dziedzinie często jest domeną wybitnie ekspercką. Na ten temat powstało wiele opracowań i artykułów szczegółowych, również „Magazyn Ex” podejmował te zagadnienia. Szczególnie cennym i fundamentalnym opracowaniem jest angielskojęzyczne Dust Explosions In the Process Industries Rolfa Eckhoffa.

Podczas eksploatacji zarówno istniejących, jak i nowych złóż ropy i gazu stosuje się bezpieczne i zaawansowane technologie oraz specjalistyczne systemy i urządzenia. Zapuszczanie przewodu pod ciśnieniem (ang. snubbing) to metoda polegająca na zapuszczaniu narzędzi i rur do odwiertów pod ciśnieniem oraz wyciąganiu ich. Jest to metoda wymagająca użycia ciężkiego sprzętu w postaci hydraulicznego urządzenia rekonstrukcyjnego (ang. Hydraulic WorkOver Rig – HWO), stosowana w odwiertach naftowych i gazowych. Pracę urządzenia kontroluje niezawodny system sterowania, dzięki czemu jest ona wykonywana w sposób bezpieczny mimo obecności ciśnienia w otworze wiertniczym. Tego typu urządzenia choć są niewielkie, to jednak bardzo wydajne, ponadto pozwalają na szerokie możliwości wykorzystania. To właśnie dzięki tym cechom zostały wybrane do tego rodzaju zastosowań. Jednym z głównych dostawców technologii jest firma BALANCE POINT CONTROL BV.

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie działań prowadzących do zapewnienia właściwego poziomu bezpieczeństwa przeciwwybuchowego zrealizowanych po zdarzeniu awaryjnym przez pracowników PGE GiEK S.A. Oddział Zespół Elektrowni Dolna Odra, w aspekcie wypracowanej metodyki, rozwiązań technicznych i organizacyjnych. Nie jest to jednak wskazywanie jedynych możliwych rozwiązań, ponieważ przedstawione tu elementy są dostosowane do uwarunkowań technologicznych i organizacyjnych Elektrowni Dolna Odra i choć mogą zostać wdrożone w innych elektrowniach lub elektrociepłowniach, to jednak zawsze należy uwzględniać lokalną specyfikę danej instalacji.

Szczelinowanie można uznać za szczególny rodzaj wydobycia łatwopalnych węglowodorów. Ochrona przeciwwybuchowa jest wymagana podczas produkcji, transportu i przetwarzania surowców – taka sama zasada dotyczy eksploatacji złóż konwencjonalnych. Jednak ze względu na małą wydajność złóż łupku konieczne jest wykonywanie większej ilości odwiertów, to zaś prowadzi do zwiększenia ilości niezbędnego sprzętu. Poza tym przechowywanie i oczyszczanie wykorzystanego płynu szczelinującego stanowi zagrożenie wybuchem ze względu na obecność węglowodorów. Jeżeli wierzyć większości badań nad złożami niekonwencjonalnymi oraz podanym w nich informacjom na temat przewidywanej wielkości złóż, można założyć, że ochrona przeciwwybuchowa w sektorze wydobycia ropy i gazu ma przed sobą szerokie perspektywy.

Problematyka remontowania urządzeń w wykonaniu przeciwwybuchowym, często poruszana przy okazji omawiania zasad poprawnej eksploatacji, zawsze wzbudza żywą dyskusję. Aktualne obowiązujące rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 8 lipca 2010 r. – Dz.U. Nr 138, poz. 931 – nakłada na pracodawcę obowiązek dbałości o urządzenia, aby były one używane i konserwowane w sposób zapewniający bezpieczne i właściwe ich funkcjonowanie. Powyższe rozporządzenie wdraża dyrektywę 1999/92/WE.

Obszerne opracowanie p. Romana Stadnickiego poświęconego naprawom/remontom urządzeń w wykonaniu przeciwwybuchowym składa się z czterech części: Część I. Certyfikacja zakładu naprawczego Część I. Certyfikacja zakładu naprawczego Część II. Remont mechaniczny urządzeń przeciwwybuchowych Część III. Remont elektryczny urządzeń przeciwwybuchowych Część IV. Badania poremontowe

Konstruktorzy Grupy Technologicznej ASE podjęli działania przystosowania opraw LED serii 6036 i 6039 produkowanych przez firmę R. STAHL do kompleksowego oświetlenia podstawowego, awaryjnego i ewakuacyjnego w pomieszczeniach przemysłowych, jak również na instalacjach zewnętrznych, w których występują strefy zagrożenia wybuchem pyłów i gazów palnych, tj. 1, 21, 2 oraz 22. Oferowany system spełnia wymagania zawarte w normach: PN-EN 1838:2013 „Zastosowanie oświetlenia - oświetlenie awaryjne” oraz PN-EN 50172 „Systemy awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego”.

Cząstki ciała stałego o rozmiarach mniejszych od 100 nm (nanometrów) są nowością w nauce i technice. W praktyce są to cząstki metali lub specjalnych odmian węgla (np. nanorurki). Znajdują zastosowania w medycynie, kosmetologii, konserwacji żywności, a ilość zastosowań rośnie. Nanocząstki mają właściwości palne i wybuchowe. Artykuł przedstawia przegląd wyników wykonanych w światowych laboratoriach badań palności i wybuchowości nanocząstek.

W wielu gałęziach produkcji, takich jak przemysł spożywczy, tekstylny, chemiczny czy górnictwo węglowe występują pyły palne, które albo stanowią surowiec do dalszej przeróbki, albo występują jako produkt finalny lub niepożądany produkt uboczny. Pyły te prawie zawsze stanowią poważne zagrożenie wybuchowe. Pierwsza zapisana wiadomość dotycząca wybuchu pyłu pochodzi z roku 1795 i dotyczy wybuchu mąki w piekarni w Turynie. Następnie zagrożenie to pojawiło się w głębinowych kopalniach węgla kamiennego. Przez długi czas ludzie nie wierzyli, że pył węglowy może w ogóle wybuchać. Uważano, że w kopalniach wybucha tylko metan. Później zaczęto wierzyć, że pył węglowy może brać udział w wybuchu, ale tylko w obecności metanu. Dopiero katastrofalny wybuch, który miał miejsce 10 marca 1906 roku we francuskiej kopalni w Courriéres, w którym zginęło 1099 górników, przekonał wszystkich, że pyl węglowy może wybuchać samodzielnie, ponieważ kopalnia ta była w tym czasie całkowicie niemetanowa.